Eskiden şehrin birinde ileri gelen devlet memurları toplanmışlar dertlerini anlatmak sıkıntılarını paylaşmak kendilerine yol göstermesini istemek için şehrin ileri gelen ulemalarından birinin yanına gitmişler. Biri susup biri anlatıyormuş;

“ Şehrimize yeni bir vali atandı. Vali şehre yenilikler getirmek için yapıyorum diyerek bir çok tamim yayınladı. Bundan sonra delet işi görenler işlerini şu şekilde yapacak diye emirle verdi çalışanlara. Ama bu emirler bizi daha çok yoruyor bütün iş bizlere kalıyor,bize yol göster.”

“Bakın dostlar gelen vali size halka zulmedin mi diyor. İşkence edin haksızlık edinmi diyor, fazla vergi alın mı diyor? Dikkat ettim böyle bir şikayetiniz yok. Siz valinin verdiği emirlerin sonucunu görmeden direnmeye başlamışsınız. Bizim anlayışımız yolumuz halka hizmet hakka hizmet yoludur. Değişimlere ayak uydurmak yenliklere alışmak kolay değildir. Bir kelebeği düşünün kozanın içinde iken kelebeği kim sever hiç kimse. Oysa kelebek kozadan çıkınca rengarenk olur ışıltı olur müjde olur neşe olur. Baharın sembolü olur. Kelebek kozadan çıkmasaydı değişikliğe direnseydi bu kadar güzel olabilirmiydi. Sizde hem bu dünyada hem öbür dünyada güzel insan olmak isteseniz kozanızdan çıkın. Değişime yeniliğe direnmeyin.”

Çınar Altında

Çınar Altında

Ben bir ulu çınarım yol kenarında
Zamanın adı olmaz benim yanımda
Kuşlar yuva yapmış en uç dalımda
Gel zaman senin şimdi çınar altında


Ben bir ulu çınarım köy meydanında
Ne insanlar göç eyledi yanıbaşımda
İhtiyarlar hasbihal etti binek taşında
Gel zaman senin şimdi çınar altında

Ben bir ulu çınarım dere yanında
Dallarım odun oldu ocak başında
Oyunlar oynardı çocuklar kozaklarımla
Gel zaman senin şimdi çınar altında

Ben bir ulu çınarım yayla yolunda
Bebeklere kundak oldum çocuklara salıkcak,
Gelecek nesil ata izini bende bulacak
Gel zaman senin şimdi çınar altında

Çiy Damlası

Sen çiy damlasısın seher vaktinde
Muştularsın sabahı gece köründe

Ben bir kırağıyım soğuktan kristalleşmiş
Bahar yoktur bende bakarsın kış gelmiş

Sen bir güneşsin aydınlık ve sıcak
Güzelliklerin hepsi sendedir ancak.

Ben çölde gece kanlığıyım aşırı soğuk
Akbabaları haber veririm boğuk boğuk

Sen atlas kumaş gibisin yumuşak ve parlak
Sararsın sevdiğini olsa da bir acemi çaylak

Ben eski libas gibi lime limeyim
Alıp başımı uzaklara gitmeliyim

Sen gelincik gibisin her şeyi neşeyle saran
Hayat seninle, nefes seninledir her an

Ben su dikeni gibiyim öz kenarında
Gören olmuş mu beni maşuk elinde

Sen bir ceylan gibisin ürkek ve çekingen
Ayırmazsın gözünü sevdiklerinden

Ben yaşlı kurt gibiyim tüyleri dökülmüş
Aldığı darbelerden dişleri sökülmüş

Sen bir nergis gibisin nazik ve hassas
Aşığından başkasına yapmazsın iltimas

Ben kuru bir kütük gibiyim içim geçmiş
Köklerimde yaşayan kurtlar bile terk etmiş

Sen yağmur damlası, bereket olursun
Herkese yüreğinde şefkatle dolusun

Ben dolu yağışı gibiyim sert ve kırıcı
Tüm ümitleri ürünleri yok edip yıkıcı

Sen bir su perisisin nilüferler senle açar
Suyun tatlı berrak ve denizlere akar

Ben sel gibiyim umutları alıp götüren
Çamurlu suda timsahım hayat bitiren

Sen bir asilsin asi gelmezsin kimseye
Dertleri Allahtan bilir çekersin sineye

Hoca Çobaniyim vurulmuşum bir asiye
Edemedim divane gönlümü terbiye

Erikbisi

Erik Bisi
Geçenlerde bir aile dostumuz geldi. Sıkıntıları olduğu belli olmuş hatta yüzüne de yansımıştı. Durumun farkında olmama rağmen farkında değilmiş gibi davranıp konuyu kendisinin anlatmasını bekledim. Kendisi konuyu açıncaya kadar havadan sudan konuşturup rahatlamasını sağladım. En sonunda dayanamadı;
“Sana bir şey sorabilir miyim?” dedi.
“Elbette buyur sor.” dedim ama ne diyeceğini tahmin edebiliyordum. Çünkü çevremden yalan yanlış bir şeyler duymuştum.
“Şey son zamanlarda evde sorunlarımız var eşimle geçinemiyoruz, boşanmaya karar verdik. Ama rahat değilim bir fikrini alayım dedim. Ne olur aramıza girip bizi barıştırmaya ya da anlaşmalı olarak boşanmamıza yardımcı olur musun?”
“Elbette yardımcı olurum nedir sıkıntılarınız?” diye sordum ama alacağım cevabı biliyordum hiç birisi ceviz kabuğunu doldurmayan meselelerdi. Beklediğim şeyleri anlattı. Her evde olan problemler sanki sadece kendi meseleleri imiş gibi anlattı.
“Birde eşini dinlemek isterim eğer müsaaden olursa” dedim.
Tabi dinle bende isterim onunla konuşmanı.” dedi. Eşiyle de konuştum aynı meseleleri anlattılar. Bende “Size bir olay anlatmak isterim payınıza düşeni alın.” Dedim.
“Çocukluğumuzda fakir bir köyde büyüdük. Okul zamanı gelince bize alınan kitapları karıştırmak okumak çok büyük heyecandı. Defterimizi kitaplarımızı yıpranmasın diye öğretmenlerimiz kaplamamızı isterdi. Ciltleyelim ama neyle ne cilt kâğıdı var nede tutkal veya bant. Geriye tek çare kaldı çimento kâğıdı ile kendi ürettiğimiz erik bisi denilen tutkal.
Erikbisiyi; erik ağacının budak yatağından reçinesini toplayıp su ile karıştırıp kaynatarak elde ederdik. Ama neredeyse yok denecek kadar bir yapıştırıcı özelliği ancak vardı. Çimento kâğıdı kalın ve kaba bir kâğıt ve esnekliği hemen hemen hiç yok. Zaten yapıştırıcımızda çok zayıf olduğundan kitabın dışının sarıp koruması mümkün değildi.
Şimdiki evlilikler buna benziyor. Kadın tutkal gibidir iyisi erkeğini evine bağlar. Cilt kâğıdı erkek gibidir iyisi eşini çepeçevre sarar korur. Şimdi tutkal zayıf olursa cilt kâğıdı esnek olmazsa tam birleşme olmaz. Tam birleşmeyen çiftlerin evliği de yürümez.

ÇOBAN YILDIZI

Çoban Yıldızı

Çocuk düşünceli durmakta, kafasını kurcalayan bir şeyler olduğu karşıdan belli olmaktadır. Bir süre sonra kafasını kaldırıp dedesine bakarak:

-Dedeciğim bir şey sorabilir miyim?

-Tabii yavrucum sor bakalım neymiş sormak istediğin mesele?

-Bu gün okulda derste duydum ama pek anlayamadım. Gezegenlerden birisi sabah güneş doğmadan hemen önceye kadar gözüküyormuş ayrıca akşam da güneş batar batmaz gökyüzünde en erken görünen gökcismiymiş. Neden en geç gözükür nasıl en erken gözükür bunu anlamadım.

-Tamam, yavrum sorunu anladım. Ben gökbilimci değilim ama bildiğim kadarı ile sana anlatayım. Uzayda bir birinden çok farklı gökcisimleri vardır. Bunlar bize ısı ve ışık veren güneş bunun yanında yıldız, ay ve gezegenlerden oluşur. Gezegenler güneşten aldığı ışığı yansıtırlar aynı ay gibi. Ay ve gezegenler ısı ve ışık kaynağı değildir.

-Eee

-Yavrum bahsettiğin gök cismi de bir gezegendir. Uzaklık sırasına göre güneşe uzaklıkta ikinci sıradadır. Adı da Venüs’tür. Venüs birçok ülkede adı efsanelere karışan hakkında hikâyeler anlatılan bir gezegendir. Venüs güzelliği temsil eder hatta Yunan mitolojisinde güzellik tanrıçasıdır. Her toplumda Venüs gezegenine ait çok değişik hikâyeler vardır. Ama bizde bilinen hikâyesi daha başkadır.
-Dede anlatır mısın?

-Anlatırım çocuğum. Sen istersinde anlatmazmıyım. Çok eskiden Toroslar da yaşayan bir Avşar Beyi varmış. Avşar beyinin dillere destan güzellikteki Zühre adında bir kızı varmış. Zühre bir ay gibi parlak muhteşem bir ceylan gibi kıvrak ve herkesle muhabbet eden hoşsohbet birisi imiş. Zühre kıza obada herkes tutkunmuş. Güzelliği diğer obalara çevreye duyulmuş. Nice zenginler, beyler gönül vermiş bu Avşar güzeline ama güzelin gözü kimseyi görmüyor.

Çünkü o gönlünü çok önceden beri babasının yanında çobanlık yapan birisine kaptırmıştır. Çobanda bey kızını sevmekte ama ekmek yediği kapının kızına bakmaktan çekinmekte, sevgisini dağlar maralı ceylan bakışlıya diyememektedir. İkisi de birbirini sevmekte fakat sevgisini söyleyebilen yok ortada ne yazık ki. Dağlar çobanın yoldaşı, kavalı sırdaşıdır. Her derdini kavala üfler kaval yanık sesiyle dağlarda yankılanır. Çobanın yanık türkülerinin sebebi bütün obada bilinmeye duyulmaya başlar.

Elbette bu olayı Avşar Beyi’de duyar. Kız bir hata yapmadan evereyim diye düşünür. Fakat kızını yanındaki yanaşmaya değil kendisi gibi bir beye layık görmektedir. Dedik ya Zühre kızın taliplisi çok. Zühre’yi Alanya’da yaşayan Yörük Beyinin oğluna verir. Düğün dernek kurulur obada şenlik var toy vardır obada. Koskocaman Yörük Beyine kız verilmiştir. Herkes eğlencede ama iki kişide ise sonsuz bir hüzün vardır.

Yaz gününde bulutlar dayanamaz taşıdığı yükün altında yağmur olup gözyaşı olup Toroslara yağarda yağar. Nasıl yağmasın şahit olduğu bir sevda mutsuz bitecek. Akşamüzeri gelin ata bindirilir fakat Zühre kız ağlar da ağlar. Gözyaşları yağmura karışır dere olur ırmak olur akar. Garip çoban sessizce ağlayarak takip etmektedir düğün alayını. Düğün alayı Toroslardan Alanya’ya aşılan bir tepeden geçerken garip çobanın yanık kavalının sesi dağlarda yankılanmaya başlar. Bu sesi duyan Zühre kız daha çok üzülür hıçkırarak ağlamaya başlar. Uçurumdan aşağı bir şey uçar Zühre bunun çoban olduğunu sanarak oda atar aşağıya kendini. Uçurum o kadar derindir ki aşağısı gözükmemektedir. Zühre kızın ne ölüsünü ne dirisini bir daha gören olmamıştır. Zühre kızla beraber dağların yanık sesli kavalı susmuştur artık.

Zühre kız gün batımında uçurumdan aşağı uçtuğu için aynı anda gökyüzü açılır yağmur kesilir ve batıda bir yıldız gözükmüştür. Zühre’nin bulunamayışı ile çoban akli dengesini yitirir. Yârinin aşağı uçtuğu yerden hiç ayrılmaz ölene kadar. Akşam gün batarken görünen yıldıza Zührem diyerek türküler söyler gazeller okur. Benim Zührem ölmedi göğe yükseldi der. O günden sonra yıldıza çabana eşlik ettiği için çoban yıldızı veya Zühre Yıldızı denmiştir.

Hediye

Hediye
Evvel çok evvel önce bir genç gönlünü bir güzele kaptırmış. Gönül kaptırılırda gece mi belli olur gündüz mü belli olur. Belli olan tek şey var zaman belirsiz olur. An onu sevme anıdır. Yaşamak onla yaşamak anıdır. Hayatın tek anlamı maşuktur, sevgilidir, sevgiliye duyulan muhabbettir.
Genç gönlünü o kadar kaptırmıştır ki onu düşünmediği anı yaşanmamış saymakta o hayatı gereksiz görmektedir. Sevdiğine duygularını açar. Bu duyguların açılması, kendisine hoş sözler söylenmesi kızında hoşuna gider. Güzel söz duymak beğenilmek kimin hoşuna gitmez ki genç kızın hoşuna gitmesin. Delikanlı bu durumdan cesaret alarak sevdiğine bir hediye vermeye karar verir. Bu hediye yüreğinden gelmeli ve mutlaka ela gözlünün beğeneceği bir hediye olmalıdır. Düşünür, düşünür hangi hediyeyi verse mutlaka daha önceden başkası o hediyeyi sevdiğine vermiştir. Hâlbuki ben sevdiğime kimsenin vermediği bir hediyeyi vermeliyim diye düşünür. Kendisi çiçek olan birine çiçek verilmez ki çiçek versin. En sonunda en anlamlı hediyeyi bulur.
Genç adam sevdiğine vereceği hediyeyi bulamanın sevinci ile hemen hazırlık yapar. Hediyesini güzelce paketlettirir. Geriye sadece hediyeyi vermek kalmıştır. Hediye vermek değil sevgiliyi görmektir maksat. Sevdiğine haber verir sana bir hediyem var alır mısın diye. Kız tabii alırım hiç almaz mıyım der. Der ama hediyeyi almaya gelmez bir türlü.
Saatlerce sevdiği kızı bekleyen delikanlı bir süre sonra olduğu yere yığılıp kalır. Etraftan gelenler bakarlar ki karşılarındaki sadece cansız bir bedendir. Çevredekiler ah vah ederken içlerinden birisi derki:

"Elinde bir şey var, neymiş bakalım."

Paketi açıp bakınca delikanlının pakete yüreğini söküp koyduğunu görürler. Sevdiğine yüreğini sunmuştur. Yürek artık atmamaktadır. Sevgiliye sunulmayan yürek, yürek değildir. Aşığından gelen yüreğin atışını hissetmeyende o sevgiyi hakkeden maşuk değildir.

UNUTMAYIN OLUR MU?

Uğurlu dan çıktım yola yüküm eriktir,
Çok iyi bir güp aldım amma dibi deliktir,
Herkese dürttüğüm bıçağın özü çeliktir,
Gökçe derler bana unutmayın olur mu?

Ne evliyayım nede bir veli,
Bazıları bilir beni hala Develi,
Antep fıstığını sevdim seveli,
Antepli derler bana unutmayın olur mu?

Telefon edemez resimci teller donmuş,
Beş ay otuz günde oğlan kızamık olmuş,
Kiralık konağım kütük ceviz Kızılbelene konmuş,
Hıranın Kadir derler bana unutmayın olur mu?

Körük oldum kızgın demir oldum örs üstünde
Tahra,balta,kazma,keser oldum evlerde
Rızkım için sağlığımdan oldum yaban ellerde
Demirci derler bana unutmayın olur mu?

Yalanın dolanın vergisini bana ödettiler,
Doğru sözüme yalan katıp söylettiler
Cuhelalar İdadi tahsilimle alay ettiler
Küçük Lavgar derler bana unutmayın olur mu?

Fakir halimle ağa oldum, kemeneci oldum,
Çevre köylerde yüzlerce düğün dernek kurdum,
Eşim öldü acılara gark oldum,sanki ben öldüm,
Nebicik derler bana unutmayın olur mu?

Alış veriş para pul, Menik benden sorulurdu ,
Veresiye vermesem herkesin hali ne olurdu,
Parası olmayan fakir fukara beni bulurdu,
Mekkeli derler bana unutmayın olur mu?

Köyün bütün kavağını bana taşıttılar
Ağır yükle ayağımı belimi sakatlattılar
Sonra unutup bir kenara attılar
Kocakafa derler bana unutmayın olur mu ?

Kimin derdi çoktur kim nerden bilir
Koyun keçi Geleğende Gabalakta sevilir
Bıktım şu güzellikten dedik böyle bilinir
Kalaba derler bana unutmayın olur mu?

Ekmek için aş için Ferhat oldum çıktım dağlara
Koruma başkanı oldum yol oldum ıssız kırlara
Topal ayakla su oldum, çeşme oldum Garışıklara
Günsüz Mehmedi derler bana unutmayın olur mu?

Dert bir değil hangi birisine yanayım
Gözüm gibi baktığım dalda asmayım
Yıkılan evimde tütmeyen bacayım
Gırmabacak derler bana unutmayın olur mu?

Hıra oğlu derki sevelim köyü köylüyü
İçimizden atalım tutmayalım kötüyü
Dualarımızda ayırmayalım diri ile ölüyü
Ebe,dede,emmi,dayı derler bize unutmayın olur mu ?

UNUTMAYIN SEVGİLİ DOSTLAR UNUTMAYIN OLUR MU?

GÜLELİM Mİ

TANRI İZLİYOR
Çocuklar öğle yemeği için Katolik ilkokulunun kafeteryasında sıraya girmişlerdi.
Masanın başında büyük bir elma yığını vardı, rahibe bir not yazıp elma tepsisinin üzerine asmıştı:
'Sadece BİR tane alın. Tanrı izliyor'
Sırada biraz daha ilerleyince, masanın diğer ucunda büyük bir
çukulatalı çörek yığını vardı. Bir çocuk not yazmıştı,
'İstediğiniz kadar alın. Tanrı elmaları gözlüyor!!!'
BİRAZDAN ÖĞRENECEKLER
Bir anaokulu öğretmeni sınıftaki çocuklar resim yaparken, onları seyrediyordu.
Her çocuğun çalışmasına bakmak için sınıfta dolaşıyordu. Gayretli bir şekilde çalışan küçük bir kızın yanında gittiğinde, ona ne çizdiğini sordu.
Kız yanıtladı, 'Tanrıyı çiziyorum'
Öğretmen duraksadı ve sordu, 'Ama hiç kimse Tanrının neye benzediğini bilmiyor'
Kız kafasını kaldırmadan yanıtladı, 'Birazdan öğrenecekler'

Göktepe Fariske

Karaman ili Sarıveliler ilçesine bağlı bir yerleşim yeridir. Coğrafi konum olarak 36-37 kuzey paralelleri ile 32-33 doğu meridyenleri arasındadır. Mersin ili Mut, Gülnar ve Anamur ilçeleri ile Antalya ili Alanya Gazipaşa ilçeleri ve Konya ili Taşkent ilçesi arasında kalmaktadır.

Göktepe tarihi çok eski olan bir yerleşim yeridir. Kasabanın önceki adı Fariske dir. Göktepe adını Kasabanın batısında bulunan 2250 m. Yüksekliğindeki Göktepe’den dolayı, Fariske ve Mençek (Çevre kavak) köylerinin birleşmesiyle belediye olduktan sonra “Göktepe” ismi verilmiştir.

Göktepe’nin çevresinde Çukurbağ, Dumlugöze (Muzvadi), Koçaşlı (Mulumu), Işıklı (Fet) Daran, Günder, Esentepe (Lamos), Uğurlu, Çevrekavak,(Mençek) Civler, Civandere, Ortaköy ve Adiller bulunmaktadır.

Göktepe Kasabası. Konya şehir Merkezine 186 km dir. Ulaşım yolu tamamen asfalttır. İki aracın yan yana geçebileceği ve coğrafi şartlara göre geniş bir yoldur. Bağlı bulunduğu Karaman’a da aynı yoldan ulaşım sağlanmaktadır. Sadece Sarıoğlan kavşağında Karaman ile Konya yolu birbirinden ayrılmaktadır.

Göktepe hiç bir il merkezine yakın değildir. 1988 yılına kadar bağlı olduğu Konya ya 186 km, 1988 yılında il yapılarak Göktepe nin bağlandığı Karamana ise 180 km Mersine uzaklığı 245 km, Antalyaya uzaklığı ise 250 km dir.

Göktepe Göksu vadisinde yer alan şirin bir Anadolu kasabasıdır. Cevizi, üzümü, pekmezi, bandırması, elması, kirazı meşhurdur. Sadece Göktepe değil tüm yöre insanı sıcakkanlı ve misafirperverdir. Kasabaya varınca güler yüzle sizi karşılayıp masasına buyur eden çayla beraber gönülden bir sohbette ikram eder güneşten yüzü yanan bu insanlar.

Çay bahçelerinden lokantasına sarrafından petrol istasyonuna, eczanesi, PTT si, bakkalı, Fırını, manavı, oto tamirhanesi, sağlık ocağı, pastane, düğün salonu, sıcak sulu oteline kadar, her türlü aradığın hizmet tesisleri mevcuttur. Kısacası aradığını bulursun.Yeter ki sevgi dostluk ve muhabbet ara….

İKİ KARDEŞ

İKİ KARDEŞ
Vaktiyle birbirini çok seven iki kardeş varmış.
Büyüğü Halil. Küçüğü ise İbrahim...
Halil evli, çocuklu. İbrahim ise bekârmış...
Ortak bir tarlaları varmış iki kardeşin...
Ne mahsul çıkarsa, iki pay ederlermiş.Bununla geçinip giderlermiş.. .
Bir yıl, yine harman yapmışlar buğdayı.İkiye ayırmışlar.
İş kalmış taşımaya.Halil, bir teklif yapmış :
İbrahim kardeşim; Ben gidip çuvalları getireyim. Sen buğdayı bekle.
Peki, abi demiş İbrahim... ve Halil gitmiş çu val getirmeye... .
O gidince,düşünmüş İbrahim:Abim evli, çocuklu. Daha çok buğday lazım onun evine böyle demiş ve Kendi payından bir miktar atmış onunkine...
Az sonra Halil çıkagelmiş.Haydi İbrahim de miş, önce sen doldur da taşı ambara.Peki abi.İbrahim, kendi yığınından bir çuval doldurup düşer yola.
O gidince, Halil düşünür bu defa: Der ki:
Çok şükür, ben evliyim, kurulu bir düzenim de var.Ama kardeşim bekâr. O daha çalışıp, para biriktirecek. Ev kurup evlenecek.Böyle düşünerek, Kendi payından atar onunkine birkaç kürek.
Velhasıl, biri gittiğinde, öbürü, kendi payından atar onunkine.
Bu, böyle sürüp gider. Ama birbirlerinden habersizdirler.
Nihayet akşam olur. Karanlık basar.
Görürler ki, bitmiyor buğdaylar.Hatta azalmıyor bile.
Hak teala bu hali çok beğenir.
Buğdaylarına bir bereket verir, bir bereket verir ki...
Günlerce taşır iki kardeş, bitiremezler. Şaşarlar bu işe...
Aksine çoğalır buğdayları. Dolar taşar ambarları.
Bugün 'Bereket' denilince, bu kardeşler akla gelir.
Bu bereketin adı: halil ibrahim bereketidir.
EVİNİZE VE HAYATINIZA HALİL İBRAHİM BEREKETİ DİLERİM

BUĞULU BABA (SOFU SULTAN)

Buğulu Baba Türbesinin Uzaktan Görünümü

Gerçek adı ve hayatı hakkında kesin bilgiler olmamakla birlikte halkımız arasında kuşaklardır aktarılan söylenceler vardır. Bu söylenceler birbirinden oldukça farklıdır. Yaklaşık 15 yıldır yapmış olduğum derlemeler sonucunda adının Abdullah olduğu tespit edilmiştir. Bu Allah dostu aynı zamanda devrinin âlimlerinden birisidir ve çevrede Sofu Sultan diye bilinmektedir. Silifke sancağında yaşamaktadır.
Daha sonra Silifke mutasarrıfı ile ara çıkan problemden dolayı sıkıntılı bir hayat yaşamaktayken, bir gün askerin birisi “Geceleyin seni ortadan kaldıracaklar acil olarak buralardan ayrılman gerekir.” diye haber getirmesi üzerine gece vakti Silifke’den ayrılır. Ayrılırken kendisine haber getiren askere “Zaman gelecek bir hastalığa yakalanacak dermanı yine benden bulacak” der. Avşar Yörüklerinin beyine sığınır ve kendisini korumasını ister.
Avşar Beyi kendisini Fariske’ye gönderir ve güven altında yaşama teminatı verir. Köye geldiği zaman köy şimdiki yerinde değildir. Asmaarası, Hüsenyakası, Aşağıköy, Çataltaş ve Kale çevresindedir. Bu arada kendisi hayvancılık yaparak geçimini sağlamaktadır. Kendisi kış mevsiminde kale civarında (Bu günkü Mıhlıca mevkiinde) ilkbaharda Deliktaş ve bulunduğu yerde yazın ise Dede ardıç ve Dede Yanı denilen yerlerde ikamet etmekte, güvenli bir hayat sürmektedir.
Günler günleri kovalarken bir gün Silifke Mutasarrıfı temreğe denen bir cilt hastalığına yakalanır doktorlar bir türlü çare bulamazlar. Birçok sıkıntıdan sonra Sofu Sultanın Silifke’den kaçmasına yardımcı olan asker: “Efendim sizin dermanınızı galiba biliyorum” deyince, Mutasarrıf: “Söyle o zaman nedir bunun ilacı, çaresi” der. Asker: Efendim Sofu Sultan buradan ayrılırken “Zaman gelecek bir hastalığa yakalanacak dermanı yine benden bulacak” demişti” der.
Silifke Mutasarrıfı Sofu Sultan’ın her yerde aranıp bulunmasını emreder. Aramaya çıkanlar arasında Silifke’den ayrılmasına yardımcı olan askerde vardır. Uzun aramalar sonunda Şimdi türbesinin bulunduğu yerde hayvanları ile meşgulken karşıdan gelen askeri görür, tanır. Daha yanına gelmeden seslenir:
—Neden geldiğinizi biliyorum der. Elindeki asasını yere vurur vurmaz yerden çamur çıkmaya başlar.
—Alın bunu götürün yaralarına sürün hiçbir şeyi kalamayacak der. Gerçektende çamur derman olmuştur yaraya.
Bu olaydan sonra şanı ve İlmi kısa zamanda etrafa yayılınca şimdiki türbesinin yanına medrese yapılır ve burası bir merkez haline gelir. Yerden buğu halinde çamur çıktığı için halk arasında adı Buğulu Baba olarak anılmaya başlanmıştır. Bu ününden sonra yörenin en büyük pazarı burada kurulmaya başlanır. Sadece Günder Köyünden pazara 40 atlının geldiği söylenir pazara. Zamanla burada bir medrese yapılmış fakat bu gün medreseden hiçbir eser ve yıkıntı kalmamıştır.
Köylü arasında Anadolu’nun her yerinde olduğu gibi dede olarak biline gelir. Dede denilen türbe yaklaşık bir metre yüksekliğinde taş duvar ile çevrili iken son zamanlarda mezarlıkta yapılan çevre düzenlemesi ile Buğulu Baba’nın üstü kapatılarak güzel bir türbe haline getirilmiştir. Türkiye'nin dört bir yanından insanlar buraya gelerek cilt hastalıklarına dertlerine şifa bulmaktadır.
Bu Allah dostunun ismi iyice araştırılmadan son yıllarda Büğülü Baba olarak tescil ettirilmiştir. Adına Kültür Bakanlığınca da takvime alınan Göktepe Belediyesince organize edilen festivaller düzenlenmektedir. Hem türbenin yapımında hem de festival düzenleyerek Buğulu Baba’yı ölümsüz yapanlara teşekkür ederiz.

Mezarlıktan çıkan şifalı çamur

GÖKTEPE KASABASI

YÖREMİZ Ve TÖREMİZ

Sülale İsimleri

Sülale isimlerini hazırlarken insanımıza değer verdiğimiz ve asıllarını unutmalarını istemediğimiz için her sülaleyi yazmaya çalıştık. Aslında Kasabamızda bu kadar sülale söz konusu değildir. Köyün beş ana sülale tarafından kurulduğu söylenegelir. Bu sülaleler:

1-İmamlı

2-Çavuşlu (Kazıkçakanlı)

3-Topçular

4-Kiyalar

5-Yahyalılar’dır.

Sonradan diğer sülalelerin köye göçü ve bazı sülalelere değişik isim verilmesi sonucunda aşağıdaki taplo oluşmuştur. Burada yazılması unutulan aileler varsa sonradan eklenecektir.

SÜLALE İSİMLERİ HARF SIRASINA GÖRE YAZILMIŞTIR

Ahmatlılar,Alifililer,Araplar,Aşıklar,Bişikler,Ciğiller,Çataltaşlılar,

Çavuşlu,Dedişler,Delioğlanlar,Doldurmalar,Duralılar,Eşmiler,

Ezeller,Fesliler,Gocallar,Gökçeler,Gökdedeliler,Gökgocalar,

Gökhüseyinler,Guradalar,Guzullar,Günsüzler,Hacıemmiler,

Hamızacıklar, İmamlı,İsmiyiller,Kazıkçakanlılar,Kel Hasanlar,

Kerimler, İzbitliler, Karaahmatlar, Karakiyalar, Karallar,

Kaymakçılar, Kocamuhammedler, Koruklar,Körhacıemmiler,

Könterliler, Köroğlanlar, Köylüoğulları, Kürtler, Lavgarlı,

Lülecikler, Maliler, Mekkeliler, Memililer, Mıhrıbılar,

Mızgırlar, Moruklar, Muraliyler, Omarcalar, Osmanoğulları,

Salıhlı, Sınıklar, Şardanlar, Şelekler, Şıhlar, Şıkıdımlar,

Tıraşlılar, Topucumlar, Traklılar, Veliler, Yahyalılar


KASABAMIZDAN BÖLGE VE YER İSİMLERİ
Bölge ve yer isimleri adı altında kasabamız çevresinde yer alan bağ,bahçe tarla vb. yerler söz konusudur. Bu çalışmayı yaparken şunu fark ettim. Bazı yerleşim yerlerine göre geniş bir coğrafyada yer almaktayız. Bölgesini bilip fakat adını bilemediğimiz bir çok yer oldu. Yardımlarınızla bu eksikliklerde giderilecektir. Hepimiz çocukluğumuzun geçtiği sığır,davar güttüğümüz pür eylediğimiz yerleri hatırlayarak bir nostalji yaşayacağız. Bazılarımız çift sürecek bazılarımız ekin biçecek bazılarımız düven sürecek. Çünkü bu coğrafyada tarımda yapıldı ve yapılıyor hayvancılıkta. Ama elde ettiği ürünle karnını zor da doyursa açta açıkta da kalsa insanımız köylümüz ONURLU dur vede ÇALIŞKAN dır. Aç kalsada şükrederek çalışmaya devam eder. Çalmayı çırpmayı dilenmeyi bırakın istemeyi kendine yediremez. Bu coğrafyada çalışmaya ve mücadeleye devam diyen köyüne köylüsüne hizmet edenlere kucak dolusu sevgi ve saygılar...

Ahmatçayırı, Akçamuğar,Alaçiftliği, Alembeği, Arapgozu, Asar,

Asmaarası, Aşağı köy, Aşağıbağ, Atalanı, Ayımuğarı,

Ayolduğunalan, Belister, Beşağaç, Boklumuğar, Burçaktepesi,

Büyükalan, Büyükyer, Cavırini, Çalıçektiği, Çamırlık, Çataloluk,

Çataltaş, Çevlik, Çıbıklımuğar, Çorak, Çürükgedevet, Dedeardıç,

Dedeyanı, Dedeyeri, Değirmenyanı, Deliktaş, Demirçioluğu,

Derinkoyak, Dolama, Dutbeleni, Enevli, Erikliketir, Eşenderesi,

Eşşekadımuğarı, Geleğen, Gökağaç, Gökgöbet, Gökyamaç, Gökyer,

Gözlektaş, Hacalardı, Haceliyeri, Halloğlu Çayırı, Hesiyeri,

Horozyakası, Hüsenyakası, İmanyüzü, İnardı, İngoz, İşamınburnu,

İşamsekisi, Kadıyeri, Kaleboğazı, Kapıağzı, Karamıklı, Karışık,

Karlık, Kayaaltı, Kayabaşı, Kaynarça, Kazanmuğarı, Kestel, Ketir,

Kır, Kızakbeleni, Kızılharman, Kızılyeri, Kokarot, Koru, Köhnek,

Köhnekderesi, Kökceviz, Köristan, Körmuğar, Kurbağlı, Kurukavak,

Kütlüyaka, Leğen, ,Mehmetleryeri, Menekşebucağı, Menikderesi,

Mente, Meydan, Mezarlıkgediği, Mezarlıkyaka,Mıhlıca, Muzlabeleni,

Öküzgöbedi ,Ördeköldüğü,Pazarderesi, Pazaryeri, Piynarlıgüney,

Saydaş,Sekiyurtmuğarı, Seyrekdağıldığı, Sorgunluöz, Sotuoluğu,

Süllerbağı, Sümbüllüalan, Sütlüklü, Tanışman, Teknelik, Topaktaş,

Topraklık, Üçtaş, Yağlımuğar, Yalakyaka, Yalman, Yarıktaş, Yayla,

Yellicebelen, Yüğrük,

LAKAPLAR

Dinimizce insanlara lakap takılması ve lakbı ile çağrılması hoş görülmemesine rağmen yöremiz insanlarının neredeyse tamamının bir lakabı vardır. Ama ana maç bu insanı rencide etmek değil diğerlerinden ayırtetmektir. Kendine takılan bu lakaplara bile hoşgörü ile yaklaşabilen insanlarımıza kocaman bir alkış. İşte kasabamız insanına takılan bazı lakaplar yine insanlarımızın izni ve hoşgörüsü ile...

Akçalı, Akorun Hakkı, Alagabış, Albay Abbış, Alper, Altılı,

Angaralı,Antepli, Arap Hüseyini ,Aşık goca, Aşşacık, Banker,

Barana, Baş Çavuş,Başdereli, Bayı, Bobili Yusuf, Bombacı,

Boz Emine, Boz Hüseyin,Bülübülü Ebişi, Büzük, Canavar, Cımbılı,

Cırık, Ciğil Onbaşı, Cinoğlu Döndüsü, Cüce Gadir, Cücebeş,

Çarıkçı, Çataltaşlı Alisi, Çataltaşlı Kadir, Çelebi, Çomuk Onbaşı,

Çüldür, Çürük, Dediş, Deli Bahri, Deli İmam, Deli Nebi,

Deligelinin Gızı, Delik Gulak, Demirci, Diridavşan, Dişi Gız,

Doldurma, Durali, Eken, Ekteş, Elektrikçi Yaşar, Erzurum Çavuşu,

Eşşek Çavuş, Ezelinoğlu, Fatılı, Fedai, Fesli Goca, Formel,

Gabasalıhın Ali, Galbır Gulak, Gara, Gara Boba, Gara Mehmet,

Gara Şey, Gaymakçı İsmiyili, Gedikli, Gelin Aşşa, Gır İmam Gırasan,

Gırmabacak, Gıygıdı Hamıza, Giliğin Gökmen, Gilik Mustafa, Goca

İrbeğem, Goca kafa Gocairi, Gocalak, Gocuş, Göbek Atan Garı,

Gök Ahmat, Gök Kadir, Gök Sultan, Gökçe, Gurada Kızı, Gurada

Mehmedi,Guru, Hüseyini, Güdül, Gümüş, Hacıemminin Hüseyin,

Hamızacık,Hıranın Kadir, Hırısmiyil, Hizarcı, Horoz, Hürü,

Irasıh, Isuzu Kemal, İbiş, Jandarma, Kahveci Ebişi, Kahveci Veli,

Kalaba, Kalbırkulak, Kara Emine, Katil İbo, Katip, Kaymakam,

Kel Ali, Kel Hasan, Kıdır, Kırmızı, Kitapçı Ramazan, Koreli,

Koruk Hüseyini, Könter Osmanı, Kör Bahri, Kör Zeyde, Körbekçi,

Köroğlu Hasanı, Köroğlu kızı,Köylüoğlu Mustafası, Küçük Moruk,

Küflü, Küllü Abdullah, Külükçü, Künne, Kürt Hasanı, Kürt Kızı,

Lavgar, Mahmut Osmanı, Mekkeli, Memili, Mençekli, Mıcır Onbaşı,

Mızgır, Molla, Muhacır Fadimesi Murali Hüseyini, Mustafacak,

Mustantık, Müdür, Nebicik, Nizam Osmanı, Odacı, Omarca, Özal,

Paşa, Pele, Pilot, Polis, Postacı Ahmet, Profesör, Ret-Kit,

Sallanbaş, Saplık, Sarı Abdullah, Sarı Goca, Sarı Nebi, Sarının

Ahmet, Sıfırcı, Sıhhiye Hasan, Sınık goca, Sucu Yaşar, Süslü Kızı,

Şardan Bekiri, Şef, Şekerim, Şeri Bela, Şeytan, Şişik Fadimesi,

Tabırası Muhammet, Takan Çavuş, Tat Kız, Tat Nuri, Teğmen,

Tellalcı Hüseyini, Tıkgıdık, Tıraş Alisi, Tırı, Tolmalı, Tombulu,

Topal Çocuk, Topal İrbeğem, Torba Hasan, Torun, Tosunağa, TRT,

Tuluk, Uğullulu, Uzun Ali, Ülübücü, Yanbastı, Yangıncı, Yastıbaş,

Yaylalı Durmuşu, Yeter Emine, Yitik, Yörük Gızı, Yüzbaşı, Zeynep Hüseyini,

ŞİİR ZAMANI

Bu şiirlerin tamamı 1983-1986 yılları arasıda yazılmış olup ismi geçenlerin bir çoğu Hakkın rahmetine kavuşmuştur. Allah hepsine rahmet etsin.Hepsinin mekanı cennet olsun.

Bu şiirler hayal ürünü olup espri maksatlı olarak köye ve köylüye olan özlemi yansıtmak amacı ile yazılmıştır. Orta Toroslar da yaşayan sıkıntılarını çeken yaz kış sürekli çalışan ama karnını bile zor doyurduğu halde hiç bir zaman asi olmayan insanlarımız bizim için büyük birer değerdir. Ama ne yazık ki bu insanların birer değer olduğu onlar yaşarken anlaşılamamıştır. Yaşayanların değerini anlamamız dileği ile...

NOT:İSMİ TIRNAK İÇİNE ALINAN KÖYLÜLERİMİZ ÖLDÜKLERİ İÇİN BU ŞEKİLDE YAZILMIŞLARDIR. ALLAH GANİ GANİ RAHMET ETSİN...

KÖYE MEKTUP YAZARAK HABER SORMA

NE HABER?

Dost diye bilirdim hiç aramadı
Mektup diyerek iki satır karalamadı
Okuyacağım diye başına sarığı sardı
Alo mudur Mintaks mıdır ne haber?

Biliyorsun göktaş kanser yapıyor
Köylü göktaşı tohumluğun içine katıyor
Ajente her şeyi hatalı tartıyor
Tat Mehmetin nişanından ne haber?

Diri tavşan kurbağlı da dansçı olmuş mu
"Eşek çavuş" yukarı camiye imam olmuş mu
"Küflü Emmi" akşam haberleri duymuş mu
Küflü Emminin "Kıdırla" evlenmesinden ne haber?

Nebicik yeni beste yapmış mı
Dandişe yakışıklı dünürcü çıkmış mı
Antepli tabakaya tütün katmış mı
Gardaşları Kamilden ne haber?

Kar yağıp yine yollar kapanıyor mu
Gocaemminin dişler sallanıyor mu
Alinin sümüğü gene ballanıyor mu
"Zambak" Beyden "Havva" Abınadan ne haber?

Abdullah Antalyaya yine gitmiş mi
Aşık İbrahim başka birini sevmiş mi
Bu yıl keçiler pürü beğenip yemiş mi
Ormancıdan pürcülerden ne haber?

"İbiş" yeni model pontil yapmış mı
Yaptığı pontili yurt dışına satmış mı
Mustafa işe gitmeyip yan gelip yatmış mı
"Teğmen Durmuş" Emmiden ne haber?

Yaşı kırk oldu sahte "Kaymakamdan"
Zaten şansı yok onun kızdan karıdan
Zarar etmiş bu yıl herhal darıdan
Fetten "küçük Aliden" ne haber?

"Kalaba" jandarmayla barış yapmış mı
Büzük diskoteği yakıp yıkmış mı
Gökmen Emmi pürü ahıra katmış mı
"Alifiliden" "Doldurmudan" ne haber?

Mentenin koyağından At alanından
Piynarlıgüney kaleboğazı ve Mıhlıcadan
Günder Muhtarımız Bay Pardı dan
"Cerandan,Gödemenden" ne haber

SİZE SELAM GETİRMİŞEM

Menekşe bucağı göbetlerinden
Günderinden Mulumudan Fedinden
"Zambak Beyin" Pasaklı Alisinden
Size selam Size selam getirmişem

"Pardı" "Gödemen" "Ceranın" diyarından
Üçtaş Enevlinin Muğarlarından
Akmuğar Geleğen Sütlüklü Gırından
Banker Galburgulağın mıngırlarından
Size selam Size selam getirmişem

Çataltaş saray sinemasından
Çataloluk çadır tiyatrosundandan
İnardı köşk gazinosundan
Beli iki Büklüm olmuş "Cırıktan"
Size selam Size selam getirmişem

Kızılbelen zehir stadyumundan
Gökgöbet aşağıbent yüzme havuzundan
Yağlı güreşçi başpehlivan "Mızgırdan"
Ayakkabıcılar kralı Bay Çarıkcıdan
Size selam Size selam getirmişem

Mehmetler yeri Büyükalan Civarlarından
Nebiciğin teli olamayan kemanından
"Köroğlu Hasanın" Ramazan davulundan
Baron Eminin aşkı kontes Havvadan
Size selam Size selam getirmişem

Rockl roll kralı dansçı Büzükten
Tirikocular Kralı modacı "İbişten"
Şeri belamız Bayan Yeter Emineden
Kulakları hiç duymayan "Küflü Emmiden"
Size selam Size selam getirmişem

Kalaba kardeşi Bayan Şişik Fadimeden
Mezarlık Sporun golcüsü "Gökçeden"
Voleybolucumuz Ünlü Boz Hüseyinden
Basketbolumuzun sayı kralı Gocairiden
Size selam Size selam getirmişem

Yapımcı Hukukçu ve rejisörden
Sınır davacısı hızlı boksörden
Bütün yeteneklerden billur gibi sesten
"Kalaba Hüseyin" den ve Bay Şişikten
Size selam Size selam getirmişem

Tanınmış vaiz ve müezzin "Eşek Çavuştan"
Çuval Garerini buldu diyen Bay "Yastıbaştan"
Elektrik Yüksek mühendisi sör Yanbastıdan
Çeşmeler Müteahhidi Lord "Sallanbaştan"
Size selam Size selam getirmişem

Gediklinin Şakirinden,Faruğundan,
Şen boyacımız Albay Abbıştan,
Büyük Muskacı vaiz "Deli İmamdan",
Taçsız Kraliçemiz "Naşar Ayrancıdan"
Size selam Size selam getirmişem

Yaz bitti güz bitti kış geldi çattı
Erkekler postalı kahveye attı,
Yollar çamur oldu paçalar battı,
Köylü koyunun keçesin ahıra kattı
Kışımızdan yazımızdan Size selam getirmişem

Ayrılık zor geliyor insana sıladan
Suçlarımızı bağışlamaya Ulu Yaradan
Herkes nasibin ala güzel duadan
İyisinden, Kötüsünden, güzelinden çirkininden
Size selam Size selam getirmişem
Not: Naşar Ayrancıdan da selam getirmişem

KÖYDEN MEKTUBA CEVAP
D U Y D U N M U ?

Aziz kardeşim, sen Fariskeden gideli
Altı mevsim geldi geçti duydun mu?
Ben mi şaşırdım herkes mi deli
Köyü bırakıp gurbete geldim, duydun mu?

Ala kardır Göktepe nin yücesi
Hastalandı bayan "Çüldürün" "kocası"
Mençeğin iyi görünen hocası
Okey masasından kalkmaz olmuş duydun mu?

Sen gittikten sonra köylü yasa boğuldu
Gözler şişti eller,ayaklar ovuldu
Akan yaşlar silindi dualar okundu
"Küçük Lavgarın Akif" öldü duydun mu?

Hazan geldi geç güz oldu içkicilik başladı
Masada turşu ,keş, soğan cümbüş de vardı
İçinde "barana", "şıh" "Durmuş Beyde" vardı
Karar verip içki zararsız demişler duydun mu?

Gelinlik kızın hazır olur bohçası
Fatmacıktır gençlerin hacıanası
"Gökmenin" belisterdeki yoncası
Haşhaş diye şikayet edilmiş duydun mu?

"Zambak Bey" bu günlerde hüzünlü
Ali ile abisi Hasan Menikte dövüştü
Ali ile abisi ana avrat sövüştü
Birinin kafası öbürünün kolu kırık duydun mu?

"Eşşek Çavuş" yine ezan okuyor
Formel lisenin dışına sıva yapıyor
"Mekkeli" her şeyi pahalı satıyor
"Müdür" ondanda pahacı oldu duydun mu?

Bay "Kalaba", Jandarmayla dövüşür
Onu bırakır meravcı ile çekişir
Okuma yazması olmayan kalaba
Anayasa Profesörü oldu duydun mu?


KARIŞIK

Ketirden çıktım yola yolum Garışık
Nebicik öldü Antepli dünya ile barışık
"Sarı Yaylam" Çalparam öksüz kaldı
Dandişin kafa bulanık, Kamilin aklı karışık

Akçamuğardan suyu kerttim Koruya doğru
Lavgar yalanı bilmez aslında Gosgocadoğru
İnek menteden köye, buzağıya böğürü
Lavgarla Gara öleli her şeye yalan karışık

Çoraktan çıktım yola Gökyere susacak
Tat Memet nasıl konuşup, nasıl susacak
Biladeri Hasan tüp kokusundan kusacak
Acentenin aylığı aynı ama, maaşı karışık

Yayladan çıktım yola; maksat inardı
Köylü arasında ne iyi muhabbet vardı
Politika girdi guruplar her yeri sardı
Kahveler ayrılmış ortalık karışık

Üçtaştan indim ; bağa vardım
Çıbığın asmanın agına daldım
Tefeği topladım gevleyi yoldum
Üzümler Küflü müflü tefek karışık

Diş köprüden düştüm yola önüm dolama
Ayağında gara lastik davardan gelir Galaba
Anasından garip doğmuş ağa olamaz maraba
Dolamanın yolu bozulmuş yollar karışık

Aşağıköyden çıktım yola; yön Kaleboğazı
Analar didinir amaç doyurmaktır boğazı
Tolmalı bağırır torununa çıktığı kadar avazı
Tolmalı öldü Canavar Mevlüdün kafa karışık

Değirmen yanında cevize lazım Sırık
Herkesin işine koşardı Garibim Cırık
Çavuş Hüseyini ne güzel yapardı gaşık
Cırık öldü öleli yukarı mahalle karışık

Tanışmandan Yalmandan eyledim Gırma
Rahmetlik Yaşar Ayrancının saçları Sırma
Gelde Yaşar için Osmanın kafasını Yarma
Angaralı öldü öleli Ayrancı Mahallesi Karışık

Katil İbo çalışmaz yan gelir yatır
Ona lazım ya kırk katır ya kırk satır
Andırı Fatma dinlemez gönül hatır
Evde para yok,huzur yok; ev halkı karışık

Bu Gün Ne Yiyelim

Çorba:Tefeklaş Çorbası,Anayemek:Şalgalı Pilav,Tatlı:Cızlama

Çorba:Karamık çorbası, Anayemek:Batırma,Tatlı:Sütlü kabak

Çorba:Ayranlı çorba, Anayemek:,Gölle,Tatlı:Pekmez Şerbeti

Çorba:Sütlaçlık, Anayemek:Soğan Ölmesi,Tatlı:Köhtü

Çorba:Başeti, Anayemek:Patates tarhanası,Tatlı:Karlı Pekmez

Ekmek omacı ,şalga dolması,geyecek ekmeği,

Ekmekaşı ,pekmez helvası,sarma,

Kabak çiçeği dolması, darı yarması,Dolaz